Wednesday, June 17, 2009

I CAN GO TO DISTANCE

I have often dreamed
Of a far off place
Where a hero's welcome
Would be waiting for me
Where the crowds will cheer
When they see my face
And a voice keeps saying
This is where I'm meant to be

I'll be there someday
I can go the distance
I will find my way
If I can be strong
I know ev'ry mile
Will be worth my while
When I go the distance
I'll be right where I belong

Down an unknown road
To embrace my fate
Though the road may wander
It will lead me to you
And a thousand years
Would be worth the wait
It may take a lifetime
But somehow I'll see it through

And I won't look back
I can go the distance
And I'll stay on track
No I won't accept defeat
It's an uphill slope
But I won't lose hope
Till I go the distance
And my journey is complete

But to look beyond the glory is the hardest part
For a hero's strength is measured by his heart

Like a shooting star
I can go the distance
I will search the world
I will face its harms
I don't care how far
I can go the distance
Till I find my hero's welcome
Waiting in your arms...

I will search the world
I will face its harms
Till I find my hero's welcome
Waiting in your arms...

At the Beginning

We were strangers
Starting out on a journey
Never dreaming
What we'd have to go through
Now here we are
And I'm suddenly standing
At the beginning with you

No one told me
I was going to find you
Unexpected
What you did to my heart
When I lost hope
You were there to remind me
This is the start

Life is a road
And I want to keep going
Love is a river
I wanna keep flowing
Life is a road
Now and forever
Wonderful journey

I'll be there
When the world stops turning
I'll be there
When the storm is through
In the end I wanna be standing
At the beginning with you

We were strangers
On a crazy adventure
Never dreaming
How our dreams would come true
Now here we stand
Unafraid of the future
At the beginning with you

Life is a road
And I want to keep going
Love is a river
I wanna keep flowing
Life is a road
Now and forever
Wonderful journey

I'll be there
When the world stops turning
I'll be there
When the storm is through
In the end I wanna be standing
At the beginning with you

I knew there was somebody somewhere
Like me alone in the dark
Now I know my dream will live on
I've been waiting so long
Nothing's gonna tear us apart

Life is a road
And I want to keep going
Love is a river
I wanna keep flowing
Life is a road
Now and forever
Wonderful journey

I'll be there
When the world stops turning
I'll be there
When the storm is through
In the end I wanna be standing
At the beginning with you

Life is a road and I wanna keep going
Love is a river I wanna keep going on....
Starting out on a journey
Life is a road and I wanna going
Love is river I wanna keep flowing
In the end I wanna be standing
At the beginning with you.

PAG-PAPAHALAGA

Minsan sa buhay ko, naramdaman ko na parang hindi ako mahalaga pag-dating sa mga taong mahal ko o malapit sa akin, na parang they just taken me for granted, na parang Im not existing. Masakit man isipin na yung mga taong yun na pakiramdam ko ay mahal ako, na mnsan din na binabalewala ako. Pakiramdam ko pag may kailangan lang sila sa akin nagiging malapit sa akin, yung tipong hindi magawa ng ibang tao na kaya kong gawin tska nila ako kakailanganin pero kapag hindi na nila ako kailangan, nagiging pabigat ako sa mga mata nila. Minsan naisip ko na lang din na sana hindi na lang ako nabuhay pa dahil pakiramdam ko isa akong kapalpakan at walang kwentang nilalang at naisip ko din na parang hindi ko yata deserve ang pagkakataong mabuhay dito sa mundong ibabaw, na sana ibinigay na lang ni God sa taong maraming magagawang kabutihan hindi sa tulad kong pahirap, pabigat at puro kasamaan na lang yata at nagawa sa buahy na pinahiram nya. Masakit sa loob ko na ako ay sinisigawan at pinag sasabihan lalo na kung hindi naman totoo ang paratang nila ukol sa akin, oo masakit pero kinakakain ko lahat ng aking maririnig mula sa kanila maging hindi man ito totoo. Naisip ko na sana isang araw sa pag lisan ko dito sa mundong ibabaw ay makita naman sana nila ay kahalagahan ko, na sana hindi lahat ng pagkakamali ko ang makikita nila.

Isang gabi habang kami ay nag sasalo salo ng hapunan ay nasigawan ako ng mama ko na labis kong ikina-tampo at labis na ikina lungkot sa kanyang mga sinabi, nasabi nya na hindi ako nagmamalasakit sa aking mga nakakbatang kapatid, na ang pag kakaunawa ko ay wala akong kwentang kuya. Parang sinusumbatan ako sa lahat ng pagkakamaling ginawa ko, naramdaman ko din na sa pananalita nya na nagiging pabigat na ako sa buhay. Kasi nga naman nakatapos na ako't lahat sa kanila parin ako umaasa, kaya naman I hope na this time makapasa na para naman makapag simula na din ng mga pangarap ko sa kanila, hindi ako makasarili oo tama, para sa kanila to, para naman maramdaman nila na kahit sa pagkuha ko ng lisensya ay para sa kanila. Maramia kong pangarap para sa aking pamilya, lalo na ang pinakamamahal kong mama, minsan hindi ko din maunawaan ang ugali nya, kasi akala ko kakampi ko sya at yun din nmn ang sabi nya sa akin pero their was a time na talgang hindi nya ako maunawaan at that time alam kong may isang Lord na kakampi ko at nakakunawa sa akin. Kapag malungkot ako, I ask him na yakapin nya ako at kung pwede ko syang iyakan dahil alam ko na tanging sya lamang ang nakaka-alam ng tunay na pangyayari at katotohanan. Maraming beses na akong nasaktan at pilit bumabangon at lumalaban. At sabi ko sa sarili ko na hindi akon pwedeng sumuko kahit ako ay sugatan na sa laban, dahil para ito sa pamilya ko at para sa mga taong nagmamahal, sumusuporta at nakakaunawa sa akin at lalong lao na para sa mga pangarap ko.

Saturday, June 6, 2009

LORD A MILLION THANKS TO YOU!!

T H A N K Y O U S O M U C H G O D ! ! !

Halos kakauwi ko lang galing ng testing center, dahil ito ang unang araw ng licensure examination ko, sa may bluementrit ako napunta at duon ng aking examination. Mganda naman ang naging simula ng araw ko, mukang napag aralan na namin ito dati sa sa review center ko. Hindi ko maintindihana ng pakiramdam ko na para ba akong naiiyak na masaya. Ito na ang TULONG sa akin ni Lord, pag pasok ko palng ng review at hanggang sa pagkuha ko ng exams nagyon ay inabot na nya ang Kanyang kamay at siya na din ang kumuha ng exams para sa akin. Kaya masayang masaya ako. Kakaiba ang pakiramdam ko ngayon pakiramdam ko eto na talaga to! etong eto na! Malay mo mag TOP talaga ako sa exams, who knows.. Only God knows! naalala ko pa nung last thursday ay talaga naman bago pumunta ng final briefing nagsimba pa kami sa St. Jude eh nagkataon na nauna ako sa mga kasamahan ko kaya una kong ginawa ay nagtirik ng kulay peach an kandila, 2 ang itinirik ko. isa para sa akin at ang isa nmn ay para sa mga pinsan at mga kaibigan ko. At pagkatapos nauna na din ako mag misa sa kanila. talagang humingi ako ng lakas sa kanya. At pagkatapos ay nagtungo na kami sa rob ermita kumain ng lunch at nagpunta na sa venue para sa final briefing namin sa St. Paul sa Fluer De Lis Auditorium. Maganda ang naging programa lalo na nung bandang huli na dahil isang makapangyarihang inspirasyon ang naibigay sa amin ni KUYA JEY -O nung una akala ko tiga bigay lang sya ng test papers sa mga estudyante, yiga print ng mga materyales, pero hindi ko akalin na isang tulad nya ang makakapagpabago ng pananaw ko sa buhay. ISANG MALAKS NA PANANAMPALATAYA AT INSPIRASYON ANG IBINIGAY NYA SA AMIN NA HINDI KO MALILIMUTAN! na habang nakapatay ang mga ilaw at nakasindi ang libo libo naming kandila habang nakapikit ang aming mga mata at habang kami ay pinangangaralan nya ay talaga namang bumuhos ang mag luha ko sa aking mga mata na nagsasabing humingi ng pagpapatawad sa Diyos at sa mga magulang. HInding hindi ko malilimutan sa buhay ko na minsan akong naging parte ng eksenang iyon na talagang nakapagbabago ng aking pananmpalataya kay Jesus. Natutuo akong magtiwala ng Buo at ialaya kay Lord ang lahat ng alalahanin ko, natuto akong magpasalamat sa lahat ng bagay na dumadating sa buhay ko katulad kanina.

Isa pang text msgs ang nakarating sa akin mula sa isa kong kaibigan, ito ang laman ng kanyang mensahe.


Dear Reviewee,

I see that youre tired, I tell you drop your book and rest for a while. Why worry too much about the fight? Smile... Be confident. All you have to do is to prepare well and be in the exam center.. Then, agints the hundred questions that try to destroy you, there I'll stand and rescue you. Passing requires not only Me nor you, but rather Me and you. Just do your best and I'll take care of the rest. :P



Your Examiner,
JESUS-----



nung mga oras na yun para pa akong kinilabutan at naiyak sa nabasa ko, hanggang sa dumating na ang araw ng pinakahihintay at pinaghahandaan ko. Kaya naman masayang masaya ako! SALAMT PO LORD JESUS! MARAMING MARAMING SALAMTA PO!!!